Ik wou het even hebben over het fantastisch leerrijke boek: Daantje het vulkaantje...
Wat een super fijn boek.
Elke avond lees ik een boek voor aan de kinderen.
Ook, of beter gezegd, ZEKER in periodes waarbij het minder goed gaat thuis.
Onze oudste zoon F. werd op zesjarige leeftijd gediagnosticeerd met ASS,
later kwam daar: groot vermoeden van ADHD bij.
Elke ouder, die zo'n stuiterend prikkelcactusje thuis heeft, begrijpt precies wat ik bedoel met: periodes waarbij het minder goed gaat thuis.
Overprikkeld zijn, maar daar geen woorden kunnen aan geven, van schijnbaar kalm naar 'ontploffen' gaan op 2 sec,
van instelling 'poeslief' naar 'monstertje' alsof het niks is,... sneller antwoorden klaar dan dat je je vraag kan afmaken, enz...
Daantje het vulkaantje is één van die boeken die ons enorm heeft geholpen in het proces van herkennen van stadia van gevoelens van irritatie, boosheid of woede,...
Het gebruik van een vulkaan, die symbool staat voor de gevoelens van een kind is heel slim gekozen.
Kinderen herkennen meteen wat er bedoeld wordt.
We lazen het boekje om de zoveel tijd opnieuw en opnieuw en dit op vraag van de kinderen zelf.
Ook de jongste zoon (geen ass of adhd), die, toen we het lazen slechts vier was, leerde enorm bij... en uitspraken als: "mama ben jij nu op groen of oranje,.. werden regelmatig gebuikt om te checken: is mama nu beginnend boos en kunnen we de situatie nog omkeren of is mama al op de limiet ? 😊
Als ouder duidden we vaak: "jij bent precies al een beetje op oranje. Hoe komt het?"
Het is echt fijn voor kinderen om deze gevoelens te leren herkennen en het helpt hen erg om niet meteen te 'ontploffen' en om aan te geven, wanneer iets hen dwarszit.
Ik raad elke ouder aan om het te lezen met zijn/haar kind.
Reactie schrijven